Kristus-Koningkerk

De Kristus-Koningkerk is een echt buitenbeentje tussen de Antwerpse kerken.

Architect Jos Smolderen ontwerpt deze art-decokerk van romaans-Byzantijnse inspiratie als paviljoen van de religieuze Vlaamse kunst voor de Wereldtentoonstelling van 1930 in Antwerpen. Daarna wordt ze ingericht als parochiekerk. Met haar 64 m hoge toren en 3 monumentale koepels domineert ze het stadsgezicht.

Het interieur van deze oost-westgerichte kruisbasiliek wordt sterk bepaald door het ruimtelijk effect en door de heerlijke lichtinval. Het opvallend homogene karakter van de neostijlen komt sterk tot uiting in het gebruik van hoofdzakelijk wit marmer en koper voor de talrijke altarenHet altaar is het centrale meubel in de Eucharistie. In oorsprong is een altaar een offertafel. Dit past in de theologische visie dat Jezus zichzelf geofferd heeft, door zijn kruisdood, om de mensheid te verlossen, zoals dit symbolisch wordt uitgebeeld op het schilderij “Het Lam Gods” van de gebroeders Van Eyck. In de huidige tijd wordt het altaar dikwijls omschreven als “de tafel van de Heer”. Hierbij verwijst het altaar naar de tafel waaraan Jezus en zijn leerlingen zich bevonden bij de instelling van de Eucharistie tijdens het Laatste Avondmaal. Net zoals Jezus en zijn leerlingen toen, verzamelen de priester en de gelovigen zich rond deze tafel met brood en wijn., de preekstoelEen kerkmeubel, dat nu meestal in onbruik is geraakt en dat bestaat uit een verhoog vanwaar de predikant de kerkgangers toesprak. Meestal staat een preekstoel in het midden aan de zuidzijde van de kerk., de koor- en communiebankenEen lage afsluiting van het koor of een kapel, in de vorm van een lange knielbank. Vóór het Tweede Vaticaans Concilie gold het gebruik dat men de communie geknield op deze bank ontving. en de biechtstoelenEen meubel dat speciaal werd ontworpen om het sacrament van de biecht te vergemakkelijken, m.n. door te vermijden dat biechtvader en biechteling oog in oog met elkaar zouden staan. Links en rechts zijn knielbanken voor biechtelingen; in het midden is een hokje waarin de biechtvader zit. Beiden zijn van elkaar gescheiden door een wand waarin een rasterwerk is aangebracht zodat de biechtvader de biechteling wel kan horen, maar niet zien..

Ook de eigentijdse kunstwerken maken deze kerk tot een bijzondere ervaring: het uitzonderlijke glasramenprogramma van Jos Michiels (Atelier Calders), de strakke sculpturen van Alfons De Roeck en de prachtige lichtarmatuur.

Een bijzondere vermelding verdient het grootse elektropneumatische Klaisorgel (1930) met zijn 5564 pijpen dat geregeld bespeeld wordt bij concertmissen en tijdens de jaarlijkse orgelcyclus (oktober).

De kerk is gemakkelijk bereikbaar met privé- en openbaar vervoer. Ze is ook dagelijks open voor bezoek. Een aanrader.